تقریبا همه مردم سواحل و راه رفتن روی شن‌های کناره دریاها را دوست دارند. در این بین آن‌هایی که این حقیقت را انکار میکنند شاید در طول عمر خود هیچگاه تجربه نزدیک شدن به چنین مناطقی را نداشته بودند.
آفتاب درخشان، پهنای بیکران آبی آسمان، شن‌های روان زیر پاها، نسیم خنک و آب‌های کریستالی روشن و درخشان چیزهایی نیستند که بتوان به آسانی از کنار آنها گذشت و یا در صوررت مشاهده نسبت به آنها بی تفاوت بود.
اما در این بین، شن‌ها و سواحل اسرار آمیز نیز وجود دارند، مناطقی مناسب برای آندسته از ماجراجویانی که در پی سواحل مشخصی می‌گردندو جایی که احساس تنهایی کرده و و در خلوت به نجات برسند.
این سواحل برخلاف دیگر مناطق این چنین، در مرکز توجهات قرار نگرفته‌اند، نمی‌توان به آنها لقب جاذبه‌های ساحلی داد. زیرا سرزمین‌های دور افتاده‌ای هستند که به جز اندک افرادی، کسی سراغی از آنها نمی‌گیرد.
آنچه که در ادمه می‌آید فهرستی از سواحل شنی و مشخصات و ویژگی‌های منحصر به فرد آنها است که در عین دور افتادگی، جذابیت ناشناخته‌ای را دارا هستند.
ساحل گربه وحشی، سواحل ملی پوینت رایز، کالیفرنیا:
از زمانیکه برای دستیابی به این ساحل باید بیش از پنج مایل راه پیموده شود، دیگر هیچ گردشگری شاهد صفوف طولانی جمعیت‌هایی نخواهد شد که در امتداد خط ساحلی 30 مایلی آن در شمال سان‌فرانسیسکو چادر زده باشند.
هنگام غروب خورشید، گردشگران در صورت برخوردار بودن از مجوزهای لازم، می‌توانند در خط ساحلی آن آتشی به پا کرده و از طبیعت اطراف لذت ببرند.
کایو کاستا، فلوریدا:
قرار گرفتن در حصار جزیره‌ای واقع در جنوب ساحل خلیج فلوریدا، باعث شده است تا دسترسی به آن تنها با غایق‌های خصوصی یا لنچ‌های مسافرتی کوچکی که به ازای 25 دلار برای هر فرد مسافرت میکنند صورت پذیرد .
از لذت‌های سفر به این ساحل، قدم زدن در امتداد 9 مایلی از ساحل مملو از شن‌های سفید است که برای هر گردشگری جذاب است.
ساحل صورتی، باربودا، آنتیگوا و باربودا:
قایق‌رانان و مسافران هر روزه خواهرخوانده جزیره آنتیگوا، معمولاً بیشتر از خلیج سفلی که در شمال غرب ساحل باربودا قرار دارد، مسافرت نمی‌کنند. خلیج سفلی به اندازه کافی برای آنها زیبایی و جذابیت داشته و سرآغاز مطمئن و مناسبی برای تماشای یکی از بزرگترین پناهگاه‌های پرندگان سریع پرواز جهان است.
اما زیبایی واقعی این جزیره، ساحل صورتی آن است. این ساحل، که مأوا و مسکن فلامینگوها است، هشت مایل طول داشته و به خط جنوبی ختم می‌شود.
لس فریلز، اکوادور:
ساکنان اکوادور، هنگامی که می‌خواهند سواحل خود را با اکثر ساحل‌های زیبای آمریکای جنوبی مقایسه کنند،ساحل لس فریلز را به رخ می‌کشند. این ساحل که بیشتر ماه‌های ساحل خشک و بیابانی است، مخصوصاً در ماه‌های زمستانی ژوئن و ژولای بخشی از پارک ملی توسعه نیافته و راه‌اندازی نشده در منطقه ماکالیلا اکوادور است که در آینده‌ای نزدیک به یکی از جاذبه‌های گردشگری طبیعی این کشور تبدیل خواهد شد.
خلیج آبی مایا هویتاس، پورتووایارتا،مکزیک:
مسافرانی که هر روز از مسیر پورتو وایارتا می‌گذرند، این ساحل پوشیده از نخل را می‌شناسند. این ساحل که تنها به وسیله قایق سهل‌الوصول است و در یک خلیج کوچک در جنوب خط پایانی خلیج باندراس قرار دارد از جمله جاذبه‌های منحصر به فردی است که خود را از دیگر مناطق تفریحی مکزیک جدا کرده است.
قدم زدن با پاهایی برهنه بر روی شن‌های روان این ساحل، علاوه بر آرامش بخشیدن به جسم، گرمایی لطیف را به روح و جان انسان انتقال می‌دهد.
ساحل مخزنی، سیدنی:
آنطور که به نظر می‌رسد، ساحل مخزنی در حقیقت ساحل پنهانی است که تقریباً از آن می‌توان تمام سیدنی را مشاهده کرد.
این ساحل به عنوان بخشی از پارک ملی بندر سیدنی در محاصره و پوششی از صخره‌های خشن محافظت می‌شود.
قرار گرفتن در زوایه‌ایی مماس با سیدنی راهی کوتاه را برای دست یابی به آن مهیا کرده و فرصت خوبی را برای گردشگران به منظور جدا شدن از هیاهوی شهری به آرامش طبیعت فراهم می‌آورد.
ساحل پولیهوا، لانای، هاوایی:
برای رسیدن به این ساحل، گردشگران باید از مسیر بزرگراهی به نام پولی هوا سمت شمال شهر لانای را در پیش گرفته و با عبور از منظره اسرارآمیز باغ خدایان به این ساحل برسند. شدت بسیار بالای گرما در این منطقه شبه بیابانی به قدری است که گردشگرانی که با اتومبیل‌های بدون سقف در آن حرکت میکنند را به شکل گوجه‌های آفتاب سوخته در می‌آورد.
با این وجود، سطح شنی این ساحل هنوز هم یاد آورد نوازش لایه‌های زلال و شفاف آب‌ها است که روزگاری دانه‌های ریز و لغران آنرا به این سو و آن سو می‌غلتاندند. آفتاب سوختگی در این ساحل بیابانی شاید به تصور روزگرانی غریب بیارزد.
ساحل سفید، مراکش:
جایی که بیابان ساهارا به دریا می‌پیوندند، ساحل سفید مراکش را می‌توان مشاهده کرد که منظره‌ای منحصر به فرد را در مقایسه با دیگر سواحل به خود اختصاص داده است.
این ساحل پوشیده از شن‌های روان و با امتدادی به طول 25 مایل، به مکان مهیجی برای ماهیگیران و موج سوارانی تبدیل شده است که از اقصی‌نقاط جهان به این مکان مسافرت میکنند.
ساحل پولزبی، کیا، یونان:
جزیره کیا، که تاریخ و طبیعت را به هم آمیخته است، مزین به راه‌هایی سنگی است که مقصد مناسبی را برای تفریحی یک روزه به وجود آورده است.
اما از آنجایی که این جزیره در مسیر راه‌های اصلی آتن قرار ندارد تنها عده محدودی از گردشگران خارجی و حتی یونانی، برای دیدن آن زحمت مسافرت را متقبل می‌شوند.
از این میان، تنها کسانی موفق به کشف ساحل پولزبی در جنوب شرقی آن می‌شوند، که سختی راه را به جان خریده باشند.
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت:
